Lista nieobecności

W tej opowieści-pamiętniku, który Zbigniew od lat pisze (rysuje), a którego część całkiem ładnie pokazano w Galerii Opera (2019) – brakuje jednak kilku cegiełek. I otóż brakuje Barbary i mnie, z powodów… Ale o tym może kiedyś. Ale szkoda: nie dla mej – Barbara nie żyje – próżności (to też); a dlatego, że kilka (-naście, -dziesiąt) rysunków różnych z nami wykonał. (Można rzec: uczył się na nas :–)
Oto tylko dwa – i oba mniej więcej z tego samego okresu. Są bez daty, ale to koniec 1955, a najpóźniej 56 rok, mam tu góra cztery lata (ur. 1952).
Jest tych prac sporo, widać ewolucję, zarówno malarza, jak i relacji z modelem: przede wszystkim z Barbarą, bo ja – jestem tylko Formą. (Chyba nigdy nie rozumiał dzieci, są jak takie trochę większe lalki.)
A więc: uzupełniam, byliśmy tam, w jego świecie. Choć krótko.
mr m.